|
Cztery pory roku |
四季 |
|
W wianku z konwalii W jaskółek chmurze Z południa płynie hoża，radosna I od jej oczu w całej naturze Lśni wiosna，lśni wiosna Już sen się rozwiał Z słoneczną twarzą Kroczy i dziwi świat cudną szatą A słowik śpiewa Różom，co marzą To lato，to lato Lecz znów się rozwiał Sen tak czarowny Sen pocałunków Westchnień，uniesień Wtór zżółkłym liściem Śle ptak wędrowny Jesień，już jesień I znowu w chacie Dziewczę się smuci Łzawymi wkoło Patrzy oczyma I przy kądzieli Tęskno pieśń nuci Znów zima，znów zima |
花輪の中に 谷間のユリの ツバメたちの群れにも 南から豊かさが訪れたのだ 楽しい そしてその目からすべての自然の中で 春が輝いている 春が輝いている 夢はもう消えた 太陽の顔と共に 彼は歩き回り 世界を驚嘆させる 素晴らしいローブで ナイチンゲールが歌いかける 夢見るバラに 夏なのだ 夏なのだ だが再び季節はうつろい 夢はとても魅力的なものとなる 夢は くちづけの ため息の エクスタシーの 木の葉が黄色くなると 渡り鳥も発つ 秋だ もう秋だ そして再びコテージの中 娘は悲しんでいる 涙をあふれさせ その目で見まわすと 糸車のかたわらで 憧れの歌をくちずさむ また冬なのだ また冬なのだ |
( 2019.05.02 藤井宏行 ）