Když bůh byl nejvíc rozkochán Op.3-4 Večerní písně |
神が最高に絶好調であられた時に 夕暮れの歌 |
Když bůh byl nejvíc rozkochán, tu lidské srdce stvořil, a pak na věčnou památku v ně svoji lásku vložil. A když pak na něm utkvělo to oko jeho věstí, radostí až se rozplakal, když viděl vše to štěstí. Leč při tom pláči -- do srdce se jedna slza vkradla, jako ta rosa v kalíšek, a na samé dno padla. A proto láska velký bol, leč bol tak sladký,milý, že škoda srdcí nastokrát, jež bol ten necítily. A proto láska štěstí půl a polovic je muka, leč když se slza rozvlní, tu leckdy srdce puká. |
神が最高に絶好調であられた時に 創造されたのだ 人間の心を それから永遠に消えぬ記憶として そこに彼の愛をお入れになったのだ それから神がそこに立たれて その広いまなざしで 喜びや嘆きを すべての幸せをご覧になった そして泣いている時 - 心の中に 一粒の涙が捕らえられたのだ まるで露がカップの 底に落ちたように そして愛は大きな苦しみなのだが それはとても甘く 愛おしいもの 多くの心がそれに傷ついているが 誰もそうは感じたことはない そういうわけで愛は幸せが半分であり もう半分は苦しみなのだ だが 涙がこぼれると 時には心臓が鼓動するのだ |
( 2018.02.16 藤井宏行 )