TOPページへ  更新情報へ  作曲者一覧へ


Wilja    
 
ヴィリヤ  
    

詩: ミツキィェーヴィチ (Adam Mickiewicz,1798-1855) ポーランド
      Wilija

曲: モニューシュコ (Stanisław Moniuszko,1819-1872) ポーランド   歌詞言語: ポーランド語


Wilija,naszych strumieni rodzica,
Dno mazłociste i niebieskie lica;
Piękna Litwinka,co jej czerpa wody,
Czystsze ma serce,śliczniejsze jagody.

Wilija w miłej kowieńskiej dolinie,
Śród tulipanów i narcysów płynie;
U nóg Litwinki [naszych kwiat]1 młodzianów,
Od róż kraśniejszy i od tulipanów.

Wilija gardzi doliny kwiatami,
Bo szuka Niemna swego oblubieńca;
Litwince nudno między Litwinami,
Bo ukochała obcego młodzieńca.

Niemen w gwałtowne pochwyci ramiona,
Niesie na skały i dzikie przestworza,
Tuli kochankę do zimnego łona,
I giną razem w głębokościach morza.

I ciebie również przychodzień oddali
Z ojczystych dolin,o Litwinko biedna,
I ty utoniesz w zapomnienia fali,
Ale smutniejsza,ale sama jedna.

Serce i potok ostrzegać daremnie
Dziewica kocha i Wilija bieży:
Wilija znikła w ukochanym Niemnie,
Dziewica płacze w pustelniczej wieży.

ヴィリヤ われらが母なる流れ
泥の底と青い頬の
美しいリトアニアの乙女が水汲みに来た
心はずっと清らかで 頬はずっと美しい

ヴィリヤ 美しきカウナスの谷の
チューリップと水仙の間を流れる
リトアニアの乙女の足元に若さの花
バラよりも美しい そしてチューリップよりも

ヴィリヤは目もくれぬ 花の谷間を
探しているのだ ニエムナ 自らの花嫁を
リトアニアの乙女は飽き飽きだ リトアニアの男どもに
彼女は異国の若い男を愛していたから

ニーメンは激しく腕を掴み
彼女を運んで行った 岩や激しい淵へと
彼は恋人を冷たい懐に抱きしめ
そして彼らは一緒に死ぬのだ 海の深みで

そして見知らぬ男がお前を遠くに連れて行くだろう
生まれ故郷の谷から 哀れなリトアニアの乙女よ
そしてお前は溺れるのだ 忘却の波に
だが悲しいことに すべて一人でなのだ

心も 川の流れも警告しても無駄だ
乙女は恋をし ヴィリヤは流れる
ヴィリヤは姿を消した 最愛のニエムナに
乙女は泣いている 僧院の庵で


( 2021.01.10 藤井宏行 )


TOPページへ  更新情報へ  作曲者一覧へ